กุหลาบและกุหลาบ

กุหลาบอลิซาเบธ

กุหลาบต้นนี้คนขายเขียนมาแค่ว่า​ อลิซาเบธ​ ทีแรกก็คิดว่าคือ​ต้น​ควีนอลิซาเบธ​ ดูไปดูมาสีไม่น่าใช่นะคะ​ น่าจะเป็น​ Elizabeth of glamis rose ที่มีสีส้มมากกว่า​ ก็ต้องสาธยายกันต่อไปว่า​ Elizabeth ของอังกฤษจะหมายถึงพระราชินีถึงสามพระองค์คือ​ อลิซาเบธที่​ 1 ถัดมาคือ​ Elizabeth of glamis (พระราชินีในพระเจ้าจอร์ชที่​ 6 หรือที่เรียกว่าควีนมัม​ พระราชมารดาของควีนปัจจุบัน)​ และ​ อลิซาเบธที่​ 2 ซึ่งเป็นควีนองค์ปัจจุบัน
ชอบกุหลาบต้นนี้มากๆเพราะสีส้มสดสวยได้ใจจริงๆค่ะ​ แต่ก็ยังอยากได้กุหลาบควีนอลิซาเบธนะคะ​ ใครเจอบอกด้วย

"La France ลา​ฟรองซ์​" กุหลาบสมัยใหม่ชนิดแรกของโลก

เดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาเป็นเดือนแห่งความรัก​ เราก็ขนซื้อต้นกุหลาบทางอินเทอร์เน็ตเป็นการใหญ่​เลยค่ะ ให้เข้าบรรยากาศ​ เพื่อให้แน่ใจว่าช่วงวาเลนไทน์เราจะต้องมีกุหลาบของตัวเอง​ แต่นางก็ไม่มีดอกหรอกนะคะ​ เพราะเวลาซื้อมาใหม่ต้องตัดดอกทิ้งหมดและดูแลซักพักกว่่าจะมีดอกอีกครั้ง

หนึ่งในกุหลาบที่ซื้อใหม่คือ​ La.France ต้นนี้ค่ะ​ ได้ชื่อว่าเป็นกุหลาบสมัยใหม่พันธุ์แรกของโลก​ ถูกผสมขึ้นมาในปี​ค.ศ.​ 1867

กุหลาบนี่เขามีการแบ่งเป็นสามกลุ่มใหญ่นะคะ​ คือ​ กุหลาบป่า​ กุหลาบสมัยเก่า​ และกุหลาบสมัยใหม่​ พวกกุหลาบสมัยเก่าจริงๆก็มีการผสมพันธุ์กันมานานแล้ว​ แต่เพื่อให้พันธุ์แข็งแรง​ ออกดอกซ้ำๆได้​ ก็มีการปรับปรุงพันธุ์​กลายเป็นกุหลาบสมัยใหม่ที่เป็นที่รู้จักเรียกว่าเป็น​ Hybrid tea จะมีกลิ่นหอมแบบชาด้วย​ เพราะกุหลาบยุโรปสมัยก่อนไม่มีกลิ่นชา เพิ่งมีเมื่อทำการผสมกับกุหลาบสายพันธุ์จีน​ที่เรียกว่า​ Tea rose ค่ะ

กุหลาบลาฟรองซ์นี้ได้อ่านจากในเน็ตว่า​ รัชกาลที่ 5 ได้นำกลับมาตอนที่เสด็จประพาสยุโรป​ และพระราชทานนามให้ว่า​ "เดือนฉาย"

ส่วนตัวก็ได้อ่านเรื่องราวกุหลาบพันธุ์นี้จากตำรากุหลาบของคุณแม่มานานแล้ว​ แต่ไม่คิดว่าจะมีขายในบ้านเรา​ อันนี้เปิดดูที่เขาขายออนไลน์​ ฮ้า... มีขายด้วย​ ต้องแย่งกันซื้อ ซื้อได้ทันพอดี​ ก็เลยมีกับเขาต้นนึงค่ะ​ วันนี้เริ่มบานแล้ว... หนึ่งดอกถ้วน.... เห่อมาก​ค่ะ

Skippy the cat

จากที่ไปเยือนปีนังช่วงเดือนกุมภาพันธ์ 2562 ทึ่ผ่านมา​ มีภาพ​ street art ภาพหนึ่งที่จะไม่พลาดไปชมคือ​ Skippy comes to Penang เป็นภาพขนาดใหญ่ยักษ์ของน้องแมว​ชื่อ​ Skippy เป็นแมวสีทองหน้าตาดีมีสกุล​ เป็น​ 1 ใน​ 12​ ภาพที่ถูกวาดขึ้นมาใน​งาน George Town Festival 2013 ภายใต้โปรเจ็คชื่อ​ 101 Lost Kittens ซึ่งเป็นงานของกลุ่มศิลปินที่เรียกตัวเองว่า ASA หรืิอ​ Artists for Stray Animals มีคนไทยอยู่ในทีมด้วยนะคะ​ ( Natthaton Muangkliang)

ภาพชุดนี้วาดขึ้นเพื่อสร้างความตระหนักถึงความจำเป็นในการดูแลปกป้องสัตว์และหาคนรับเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนไปเป็นสัตว์เลี้ยง​ และตามชื่อโปรเจ็คเลยนะคะ เขาวาดภาพฝาผนังจำนวน​ 12​ ภาพ​ ที่เหลือก็จัดงานศิลป์ฺรูปแบบอื่นรวมทั้งหมด​ 101​งาน​ เป็นรูปแมว​100 ตัว​ และเป็นน้องหมาเพียง​ 1 ตัว​

ที่น่าสนใจคือภาพวาดเหล่านั้นใช้สีที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม​ซึ่งสามารถหลุดลอกไปได้ในเวลา​ 2 ปี​ เพราะเขาไม่ได้คาดหวังให้เป็นงานศิลป์ถาวร​ค่ะ​ เมื่อวานซืนก็คุยกันเหมือนกันว่าสีมันหลุดไปเยอะแล้ว​ ทำไมไม่มีการซ่อมแซม​ น่าจะเป็นจากสาเหตุนี้เองนะคะ

ก็ได้นำภาพ​ Skippy ที่ถ่ายรูปมาล่าสุดเปรียบเทียบกับรูปที่เคยถ่ายไว้เมื่อเดือนกันยายน​ ปี​ 2558 เมื่อเกือบสี่ปีที่แล้ว​ ในทริปที่พานักศึกษาไปดูงานมหาวิทยาลัย​ UUM และพาไปเยี่ยมชมปีนัง​ ตอนนั้นเดินมั่วๆชมเมืองกับอ.กาญจนา​ ก็มาถ่ายรูปกับน้องแมวตัวนี้เหมือนกัน​ ภาพยังชัด​ สีสันสดใส​ เทียบกับตอนนี้สีซีดจางมาก​ และที่น่าเศร้าใจคือ​ ตอนนี้จะมีอักษรเขียนไว้ข้างๆภาพบอกว่า​ น้อง​ Skippy ตัวนี้เพิ่งตายไปเมื่อ​ 26/1/2019 นี่เองค่ะที่สถานเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนที่ลังกาวี​ คือน้องก็คงเป็นแมวเร่ร่อนที่เขานำมาเป็นแบบวาด​ และก็ได้ให้สถานสงเคราะห์สัตว์รับเลี้ยงดูไปนะคะ​ ยังมาคุยกับอ.กาญจนาอยู่ว่า​สงสารน้องจัง

ใครไปปีนังก็รีบไปถ่ายรูปกับน้อง​ Skippy เสียก่อนที่สีจะลอกออกหมดนะคะ

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมที่​ traveltips.com/giant-cat-mural.htm 

เพรียง... วันเสาร์

(เป็นโพสต์ของวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2562 ค่ะ)

เพียงเพราะเป็นวันอากาศดี​ ควรที่จะไปเดินดูเพรียงกันค่ะ

วันนี้ได้แวะตักบาตรก่อนไปทะเลเพราะมีผลไม้สวยๆอร่อยๆ​ อาจารย์เบิร์ด​ให้มังคุดรสชาติดี​มาเมื่อวาน และมีลองกองช่อยาวผลโตของน้องเอื้อง​ ดูน่ารับประทานมาก อยากตักบาตรให้คุณพ่อ

ตักบาตรเสร็จก็ไปเดินเล่นริมทะเล​ เป็นวันที่หาดเงียบ​ ไม่มีเรือหาปลา​ ไม่มีปูลมเยอะๆอย่างที่ควร​ สรุปว่าไม่มีของเล่น​ ก็เดินไปเรื่อยๆ​เผื่อมีอะไรน่าสนใจ... เจอน้องเพรียงค่ะ

เพรียงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ติดอยู่ตามขอนไม้และถูกซัดขึ้นหาดมาเรื่อยๆ​ ปกติก็ไม่ค่อยสนใจจะดู​ แต่วันนี้ไม่มีอะไรให้ดู​ งั้นดูก็ได้ค่ะ

เพรียงที่เจอบ่อยๆมีสองชนิด​ วันนี้ก็เจอทั้งสองแบบคือ​ เพรียงคอห่านและเพรียงหิน​ เหล่านางจะจับจองไม้คนละท่อนกัน​ เออ​ จริงซิ​ ไม่เคยเห็นเพรียงสองชนิดเกาะวัตถุชิ้นเดียวกันเลย​ คงมีข้อตกลงอาณาเขตการครอบครองนะคะ​

ส่วนตัวชอบถ่ายรูปเพรียงหินมากกว่าเพราะดูสวยดี​ แต่วันนี้เพรียงคอห่านจับตัวเป็นรูปดอกไม้​ presentation ของน้องดูสวยน่าสนใจ... น่ากิน.. แฮ่... ล้อเล่น​ น้องตัวเล็ก​ พี่ไม่กินหรอก​ ได้ยินว่าในยุโรปเขากินนะคะ​ แต่จะเป็นแบบตัวโตกว่านี้นิดนึง.. ไม่เป็นไร​ การแกะเปลือกเพรียงดูลำเค็ญมาก​ ไม่กินก็ได้ค่่ะ

ก็เลยเข้าตลาดมาหาของกิน​ เอาแบบกินง่ายๆ​ ข้าวต้ม​ กาแฟ ปาท่องโก๋ร้อนๆ... และก็มีไก่ไปฝากน้องๆที่บ้านกันโดนค้อนอีกสี่ห้าชิ้น

เพียงเพราะวันนี้เป็นวันเสาร์... 

:)