กีฬากอล์ฟดูจะเป็นกีฬาที่แพง เข้าใจว่าอย่างนั้นมาตลอดเพราะเห็นคนเล่นส่วนใหญ่จะเป็นคนรวย จนวันนี้ที่ภายในมหาวิทยาลัยมีสนามไดร์ฟกอล์ฟ
เย็นวานถีบจักรยานกับพี่ไปรอบมหาวิทยาลัย ไปที่สนามไดร์ฟกอล์ฟ มีคนเล่นอยู่ 2-3 คน มีอาจารย์ท่านหนึ่งใจดีสอนให้เล่น เริ่มตั้งแต่จับไม้กอล์ฟเลยทีเดียว
คนเริ่มเล่นใหม่ อาจารย์ให้ลองไม้เบอร์ 9 เริ่มตั้งแต่ให้จับไม้ด้วยมือซ้ายก่อนโดยวางหัวแม่มือบน mark มือจับสำหรับหัวแม่มือ ปล่อยนิ้วชี้แล้วลองขยับไม้ให้รู้สึกว่าเราสามารถถือไม้ได้ด้วยนิ้วแค่ 3 นิ้ว จากนั้นเอามือขวามาทาบมือซ้ายโดยให้นิ้วชี้ซ้ายอยู่ระหว่างนิ้วก้อยและนิ้วกลางขวา นิ้วโป้งขวาอยู่ในอุ้งมือขวา นิ้วชี้ขวาอยู่บน mark ของนิ้วชี้ขวาบนมือจับ หันหน้าหาลูก ขยับเท้าให้ลูกอยุ่ระหว่างกลางเท้าซ้ายขวา มือถือไม้ปล่อยระยะให้พอดีกับการตีลูก ย่อเข่าลง ก้นโด่งให้รู้สึกว่าเอวคือจุดหมุน ให้มองเป้าหมายว่าจะตีไปที่ไหนแล้วกลับมาจับตาที่ลุกกอล์ฟ ตั้งวงสวิงช้าๆ ให้เป็นการเหวี่ยงไหล่ไม่ใช่เหวี่ยงแขน แขนซ้ายยืด แขนขวาพับงอข้อศอกได้ ตายังจับที่ลูกตลอดเวลา วาดวงสวิงตีลูก ขาจะยืดตามจังหวะการตี ตายังอยู่ที่ลูกจนกว่าลูกจะถูกตีออกไป แขนทั้งสองข้างตามวงสวิงไปด้านหลัง ขาขวาพับเข้าหาขาซ้าย ค้างวงสวิงเอาไว้(เผื่อถ่ายรูป)จนกว่าลูกจะตกลงบนพื้น ถ้าได้ตามวิธีนี้ก็น่าจะตีลูกได้อย่างที่หวัง
แต่ความจริงคือ มันจะต้องมีข้อผิดพลาดเล็กๆน้อยๆ ตาไม่มองลูกจนสิ้นสุดการตีบ้าง ไม่ค้างวงสวิงบ้าง ลืมงอขาขวาบ้าง ผลการตีกอล์ฟวันแรกก็กะพร่องกะแพร่งบ้าง ตีถูกลูกได้ก็ภูมิใจมากแล้ว ต้องขอบคุณอาจารย์ที่ใจดีสอนให้เพราะถ้าไม่มีคนสอนพื้นฐานดีๆ ไม่มีคนคอยบอกข้อบกพร่อง คงจะตียากเย็นกว่านี้เยอะ
ฝึกตีได้เกือบครึ่งถาด ลูกกอล์ฟหมด ฟ้าก็มืด เราก็เลยหยุดเล่นค่อยมาต่อวันพรุ่งนี้ต่อ อิ อิ จะเทิร์นโปร.....จะเทิร์นโปร.......
